„«Dobra
kultury» mają służyć postępowi człowieka, a w
kontekście społecznym zyskują specjalne znaczenie,
ponieważ są podporządkowane ewangelizacji, kultowi i
posłudze miłosierdzia. Ich typologia jest zróżnicowana:
malarstwo, rzeźba, architektura, mozaika, muzyka,
literatura, dramat, kino. W tych różnorodnych formach
artystycznych wyraża się twórcza moc ludzkiego
geniuszy, który posługując się językiem symboli, próbuje
wyrażać orędzie wykraczające poza ramy rzeczywistości.
Dzieła te, jeśli powstały z inspiracji duchowej, mogą
pomagać duszy w poszukiwaniu spraw Bożych, mogą się też
stać interesującą formą katechezy i ascezy. (...)
Muzea sztuki sakralnej nie są składowiskami martwych
eksponatów, ale rozsadnikami wiecznie kwitnącego życia,
w których przekazywany jest z pokolenia na pokolenie
geniusz i duchowość wspólnoty wierzących”.
Jan
Paweł II,
Sztuka i kultura w służbie ewangelizacji