W DUCHU WSPÓLNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI
Poznanie Boga-Stwórcy i Chrystusa będącego Zbawicielem ludzi, poznanie chrześcijańskiej nauki o naturze i celu człowieka oraz o moralnych zasadach jego postępowania, poznanie założonego przez Chrystusa Kościoła i najbardziej wzniosłych, liturgicznych religii, czyli nauczania, które w różnych, kolejnych okresach ludzkiego życia dostarcza człowiekowi coraz szczegółowszej i głębszej wiedzy o Bogu i Jego dziełach umożliwiają kształtowanie moralnego charakteru, odwołującego się do prawideł Boskich, czyli głębszych.
Ze względu na cele, do których zmierza nauka religii, czyli katechizacja, winni się o nią troszczyć wszyscy katolicy. Obowiązek ten dotyczy również lekcji religii, które ponownie mają odbywać się w szkołach.
W duchu tej wspólnej odpowiedzialności za świętą sprawę
apeluję do rodziców w rodzinach katolickich, aby we właściwym czasie zgłosili do dyrekcji szkół decyzję o udziale ich dzieci w lekcjach religii.
Wzywam też, obok księży i sióstr zakonnych, wszystkie osoby świeckie mogące prowadzić lekcje religii, aby zgłosiły się w ciągu sierpnia do księży proboszczów parafii swego zamieszkania. Mam na myśli zawodowych nauczycieli i nauczycielki (także emerytowanych), absolwentów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Akademii Teologii Katolickiej i Instytutu Teologicznego w Łodzi, a także absolwentów innych uczelni, którzy w czasie swych studiów byli związani z duszpasterstwem akademickim.
Najbliższy rok szkolny będzie pierwszym rokiem ponownego nauczania religii w polskich szkołach. Mimo organizacyjnych trudności - które w następnych latach prawdopodobnie złagodnieją - musimy zjednoczonym wysiłkiem dokładnie wypełnić to doniosłe zadanie, jakim jest przekazywanie Chrystusowej prawdy młodym pokoleniom naszego narodu.
Wszystkich, którzy na niniejsze wezwanie odpowiedzą pozytywnie, zapewniam o mej trwałej wdzięczności i wszystkim gorąco życzę SZCZĘŚĆ BOŻE!
Odezwa u progu nowego roku szkolnego,
10 sierpnia 1990 r.