Triduum Paschalne – Wielki Czwartek

27 kwietnia 2025

Triduum Paschalne to jedno wielkie świętowanie największych tajemnic naszej wiary trwające od Wielkiego Czwartku do Wielkiej Soboty. W naszej Świątyni obchodziliśmy je bardzo uroczyście. Liturgia każdego dnia była starannie przygotowana, sama w sobie bogata w treści, dodatkowo ubogacona była pięknym śpiewem, dekoracją, a nade wszystko obecnością z nami ks. Abpa Władysława. Wszystko to sprzyjało skupieniu i głębokim przeżyciom.
Wielkoczwartkową Liturgię rozpoczęliśmy w naszej Świątyni o godz. 19.00 To dzień ustanowienia Eucharystii i kapłaństwa. Ks. Abp Władysław Ziółek w swojej homilii mówił o ofierze Chrystusa, która uobecnia się na naszych ołtarzach podczas każdej Mszy Świętej, staje się centralnym aktem liturgii i chrześcijańskiego życia. Kieruje naszym życiem, jakby na podstawie nadprzyrodzonego prawa grawitacji – wszystko do Eucharystii dąży i wokół niej się układa. A Ja – powiada Chrystus – kiedy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie. Podobnie trzeba patrzeć na Eucharystię, która jest źródłem i szczytem życia Kościoła.
Mówca podkreślił potrzebę głodu Eucharystii, czy go doświadczamy? Jest on znakiem zdrowia naszej duszy, znakiem silnej wiary, uporządkowanego życia, które układamy właśnie wokół Jezusa, umierającego na krzyżu i żyjącego w Eucharystii. Prawo grawitacji, o którym tu mowa, ma swoje źródło w samym sercu Jezusa – to On powiada „Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał”. Jezus nas przyciąga, wzywa, zaprasza, byśmy na Ucztę Eucharystyczną przychodzili często, regularnie z wiarą, z miłością – „Przyjdźcie do Mnie wszyscy…”
Podczas każdej Eucharystii dokonuje się cud przemiany chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Jest to cud Bożej mocy i Bożej miłości. Jeżeli wierzymy w ten cud, to musimy także uwierzyć w możliwość naszego udziału w Eucharystii, który także przybiera kształt przemiany naszego życia. O taką przemianę mamy się modlić. Wymaga ona od nas przygotowania, intensywnego wkładu i dobrej woli, wielkiego świadomego zaangażowania, głębokiej wiary.
Za zakończenie liturgii Najświętszy Sakrament został przeniesiony w procesji do kaplicy przechowania przy śpiewie hymnu „Sław, języku, tajemnicę”.